Gry komputerowe składają się z klocków, które oddzielnie zasługują, by je docenić. Scenariusz, projekt artystyczny, modele 3D, a także muzyka to elementy, z których składają się gry wideo. Według specjalistów z dziedziny sztuki i kultury, twory elektronicznej rozrywki mają prawo być określane mianem współczesnej sztuki. Według mnie najbardziej skrzywdzona jest muzyka. Po tym, co usłyszałem w ostatniej części polskiej gry Wiedźmin 3, stwierdziłem iż potencjał tego gatunku muzyki jest większy niż radiowego brzęczenia.
W głowie gra Percival
Nie mogę się nadziwić, że w Polsce jest tak utalentowana grupa muzyczna, która powstała w Lublinie. To moje miasto. Mieszkam na Lubelszczyźnie od 30 lat i nigdy wcześniej nie słyszałem o takim zespole folkmetalowym. Słowiański folk metal to tylko jedno oblicze tych ludzi. W grze Wiedźmin pokazali również spokojne rytmy bliskie akustycznym przygrywkom bardów niczym z powieści pana Sapkowskiego. Delikatny śpiew i wirtuozeria w posługiwaniu się instrumentami takimi jak wiolonczela, lutnia długoszyjkowa, davul i mandolina, unoszą moją duszę wysoko ponad chmury. Polecam soundtrack do trzeciej części przygód Geralta. W moim odczuciu jest to oskarowy kawałek muzyki, który powinien być doceniony na całym świecie.
Za młodu też to słyszałem
Muzyka z rodzimej produkcji studia CD Projekt nie była pierwszą, która zwróciła moją uwagę na temat dźwięku i piosenek w grach wideo. Dużo wcześniej wrażenie zrobił na mnie Książę Persji w drugiej części swoich przygód. Mroczna odsłona „Warrior Within” przyniosła ze sobą najlepszy podkład muzyczny muzyki metal-rock, jaki słyszałem. Do dziś słucham go czasami podczas treningu lub podróży. Tuż po nim były klimaty disco i kwasowych lat 70 amerykańskiej Florydy. Seria GTA zawsze miała świetny podkład muzyczny. Tuż po niej moim sercem zawładnął Skyrim. Czołówka „The Song of the Dragonborn” sprawia, że po plecach przechodzą ciarki. A jakie są wasze ulubione utwory z gier?
